Creativiteit kan je leren

Om me heen zie ik alleen maar creatieve mensen. De één kan goed klussen, de ander goed ondernemen. Sommigen doen inspiratie op in woonwinkels en maken dit met goedkoop materiaal thuis na, of bekleden op totaal eigen manier een stoeltje. Ik wil al tijden creatief gevonden worden. Ik word creatief. Tijd voor actie.

Creabea is my middle name

Gewapend met een fotobewerkingsprogramma ga ik aan de slag. Ik ben een dag zoet met het bewerken van teksten en deze in een bestandje te zetten. Eindeloze aanpassingen, kleine foutjes wegwerken en de goedkoopste leverancier zoeken. Ik heb het laten drukken op canvas. Deze week zijn de doeken binnen gekomen, en wat zijn ze mooi! Ik wil ze aanraken, voelen, voor me houden en eraan ruiken. Eerste stap naar een creatief leven is gezet. Nu nog het ophangen.

Handyman not so much

Na meerdere streepjes op mijn muur gezet te hebben en de doeken naast elkaar te hebben gehouden besluit ik maar om een hamer te pakken en de eerste spijker erin te slaan. Grote fout. De eerste spijker heeft de verf van mijn muur laten afbladderen en het doek hangt scheef. Wist ik veel dat je een waterpas nodig zou hebben. Die heb ik niet. Waar zijn mannen als je ze nodig hebt? Na twintig minuten naar mijn muur te hebben gestaard ga ik hopeloos verder. Deze spontane actie heeft ertoe geleid dat ik op dit punt lukraak spijkers in mijn muur aan het slaan ben, ze eruit haal en er weer nieuwe in sla. Een muur met gaten, een dikke duim en anderhalf uur verder, maar het hangt! Als een kind in een snoepwinkel kijk ik naar mijn nieuwe muur. Apetrots ben ik.

De spijker op z’n kop

Als ik weg loop en de deur achter me dichttrek hoor ik een zachte plof. En nog één. Er volgen er meer. Plof, plof plof. Mijn creatie valt naar beneden. Ik mag opnieuw beginnen. Creativiteit kan je leren. Heb ik geleerd. Ik wil al tijden als een klusser gezien worden. Ik word klusser. Tijd voor actie. Alleen nu nog niet, ik heb voorlopig wel even genoeg spijkers gezien.