Huilende criminelen

Ik heb de wet overtreden. Niet zo’n beetje ook.

Licht in het donker

Ik fietste van mijn werk en ik kwam langs een politieauto. Volledig in gedachten verzonken fietste ik voorbij. Een korte achtervolging werd ingezet en ik mocht langs de kant staan. ‘Zo meisje, jij weet vast wel waarom je niet verder mag fietsen’ zegt dhr. Agent. Als ik inderdaad logisch nadenk weet ik dat wel. Het is donker en ik heb geen licht. Niet op mijn fiets en geen noodlampjes. ‘Dat gaat je 45 euro kosten.’

Een onsje meer graag

Hè, bah. Ik heb hier echt geen zin in. Ik frons mijn rimpels en ik kijk kennelijk hartstikke arrogant. Zijn partner, mevrouw Agent, weet namelijk nog wel wat meer op te sommen. ‘Heb je gele reflectoren op je trappers? En reflectoren op je banden? Oh, en doet je bel het?’ Ja, nee en nee. In gedachten wuif ik mijn nieuwe schoenen alweer weg. ‘Dat wordt dan nog eens twee keer dertig euro.’ Ik schrik hiervan.

Janken tot je traanbuizen leeg zijn

Wat doet de meerderheid om onder een boete uit te komen? Het bekende fenomeen van een aangrijpend verhaal ophangen. Ik dus ook. ‘Ik vind het echt heel erg. U heeft helemaal gelijk. Jeetje wat een hoge boete en ik was net aan het sparen om mijn huur te kunnen betalen!’ Jokkebrok, je hebt net twee vakanties geboekt. Een dramadocent zou mij tot haar beste leerling hebben uitgeroepen. Ik heb namelijk geen fijne tijd achter de rug en al deze emoties gebruik ik. De tranen stromen over mijn wangen. Wat doe je als agent zijnde als er een meisje staat te huilen op straat? Je maakt het door-de-vingers-zien-gebaar naar je partner. En dat deed hij.

Heilige boon

Een fikse waarschuwing inclusief preek, mijn fiets moet volgende keer in orde zijn en ik moet naar huis lopen. Geen boete van 105 euro door een leugentje om eigen bestwil. Mijn bestwil. Als ik met mijn fiets aan de hand naar huis loop passeer ik een meisje op een fiets zonder licht. Ik kijk haar aan en mompel : ‘Ik zou je licht maar aanzetten, of heel hard gaan huilen.’ Het meisje kijkt mij en mijn betraande gezicht aan alsof ik gek ben. Ach, ze komt er zelf zo wel achter, ik hoop dat ze goed kan improviseren.