Ik heb de wet overtreden. Niet zo’n beetje ook.

Licht in het donker

Ik fietste van mijn werk en ik kwam langs een politieauto. Volledig in gedachten verzonken fietste ik voorbij. Een korte achtervolging werd ingezet en ik mocht langs de kant staan. ‘Zo meisje, jij weet vast wel waarom je niet verder mag fietsen’ zegt dhr. Agent. Als ik inderdaad logisch nadenk weet ik dat wel. Het is donker en ik heb geen licht. Niet op mijn fiets en geen noodlampjes. ‘Dat gaat je 45 euro kosten.’

Een onsje meer graag

Hè, bah. Ik heb hier echt geen zin in. Ik frons mijn rimpels en ik kijk kennelijk hartstikke arrogant. Zijn partner, mevrouw Agent, weet namelijk nog wel wat meer op te sommen. ‘Heb je gele reflectoren op je trappers? En reflectoren op je banden? Oh, en doet je bel het?’ Ja, nee en nee. In gedachten wuif ik mijn nieuwe schoenen alweer weg. ‘Dat wordt dan nog eens twee keer dertig euro.’ Ik schrik hiervan.

Janken tot je traanbuizen leeg zijn

Wat doet de meerderheid om onder een boete uit te komen? Het bekende fenomeen van een aangrijpend verhaal ophangen. Ik dus ook. ‘Ik vind het echt heel erg. U heeft helemaal gelijk. Jeetje wat een hoge boete en ik was net aan het sparen om mijn huur te kunnen betalen!’ Jokkebrok, je hebt net twee vakanties geboekt. Een dramadocent zou mij tot haar beste leerling hebben uitgeroepen. Ik heb namelijk geen fijne tijd achter de rug en al deze emoties gebruik ik. De tranen stromen over mijn wangen. Wat doe je als agent zijnde als er een meisje staat te huilen op straat? Je maakt het door-de-vingers-zien-gebaar naar je partner. En dat deed hij.

Heilige boon

Een fikse waarschuwing inclusief preek, mijn fiets moet volgende keer in orde zijn en ik moet naar huis lopen. Geen boete van 105 euro door een leugentje om eigen bestwil. Mijn bestwil. Als ik met mijn fiets aan de hand naar huis loop passeer ik een meisje op een fiets zonder licht. Ik kijk haar aan en mompel : ‘Ik zou je licht maar aanzetten, of heel hard gaan huilen.’ Het meisje kijkt mij en mijn betraande gezicht aan alsof ik gek ben. Ach, ze komt er zelf zo wel achter, ik hoop dat ze goed kan improviseren.

‘Yo peepz! Fawaka?’ ‘Boeng boeng, met jou?’‘Moah, ik heb stroggel met die chick weetje.’

Een kleine greep uit een dagelijks gesprek dat ik vanuit mijn raam in ‘Roffadam’ kan horen. Straattaal hoort erbij. Toen ik een paar weken geleden mijn weekend aan mijn moeder beschreef als ‘chill’, praatte ze me na. ‘Oh ja Claire, was het chill? Was het ook relax?’

Hoe we op straat praten

Elke groep heeft zijn eigen taal. We kennen straattaal maar ook ouderentaal (‘jottem, wat een enige avond!’) of studententaal. (‘Hey lul! Nog geneukt?’ ‘Ja gozer, bruut man, nogal heerschend!’) Taal geeft dus aan in welke sociale groep je je bevindt. Hondenmensen bijvoorbeeld, praten over een ‘lege hond’. Niet drachtig dus. Naast groepstaal bestaat er ook de individu. Vandaag schrijf ik over de individu.

De individu

Vriendin Y. heeft een tijdje gedatet met een jongen. Deze jongen werd naar verloop van tijd door ons genoemd zoals hij praatte. We noemen hem voor het gemak maar even Jan. Jan zal zich na het lezen van mijn column ongetwijfeld herkennen. We hopen dan maar dat Jan dit niet leest. Goed, Jan dus. Jan heet bij ons ‘ Ji-Jo-Jan’. Jan is groot fan van populair taalgebruik voor studenten. Ik gebruik het woord populair omdat hij waarschijnlijk denkt dat het interessant klinkt. Zo gaat Ji-Jo-Jan graag naar de kepjesdokter om zijn wilde manen te laten temmen. Of gaat hij pi-pa-pilsen op de kri-kra-kroeg. Als hij thuis komt wil hij graag naar zijn bi-ba-bedje. Irritant? Inderdaad. Punt is gemaakt. Gelukkig viel vriendin Y. niet van haar geloof en bleef ze zichzelf. Weliswaar gillend gek geworden. Maar wat als Ji-Jo-Jan op de straat belandt? ‘Yi-ya-yo peepz! Fi-fo-fawaka?’ Zal hij niet gelijk een vuist op zijn gezicht krijgen? Nog interessanter wordt het als Jan wat generaties ouder wordt:‘Hallo daar Jan! Dat lijkt een eeuwigheid geleden. Hoe staat het ervoor?’ ‘Ji-ja-jottem! Het was een zalige dag. Ik heb een leutige middag gehad bij de kepjesdokter. Ik moest mijn wi-wa-wilde manen laten temmen. Het was een hee-hee-heerschend gesprek! Ik moet nu helaas gaan. Ik moet naar het ziekenhuis. Mijn ri-ra-rollator rolt niet meer zo lekker. Later lul!’

Arme Jan, ik hoop van harte dat je dit niet gelezen hebt. Of misschien ook wel, je kan er nu nog iets aan veranderen.

Wippen, neuken, ketsen, batsen, naaien, beuken, ramptetampen, knallen, bedvogelen en figuurzagen.

Die van het andere geslacht

Helaas lieve lezer, daar wil ik het niet over hebben. De ‘sex’ waar ik op doel is het andere geslacht. En met het andere geslacht bedoel ik uiteraard De Man. Een week op vakantie met De Man en er gaat een complete nieuwe wereld voor je open. Een wereld waar ik, als elegante vrouw, niet bekend mee ben.

Wie het ruikt heeft zijn kontje gebr…

We beginnen bij een autoreis van tien uur. Ik dacht altijd dat het harder zetten van de muziek gebeurde omdat het een leuk nummer was. Het raampje openzetten om het zo lekker weer is. Met je billen een beetje schudden omdat je de nieuwste dance move uitprobeert. De mannelijke lezers voelen hem wellicht al aankomen. Ik wist niet dat dat allemaal gebeurde omdat (en dit zijn niet mijn woorden, maar die van De Man) er een knallende ruft gelaten moest worden. Na een week vakantie is poepen, seksen, boeren, ruften en vooral natte winden hét onderwerp van gesprek. Het liefst zo vies en vulgair mogelijk. Want dat is pas écht leuk. Het boeren is een internationaal communicatiemiddel en wordt beantwoord met hard geschater. Het ‘Goedemorgen schatje’ is getransformeerd in een oergeluid, geproduceerd vanuit zijn achterste waarvan direct duidelijk dat vriendlief de avond ervoor teveel Franse kaas gegeten heeft.

Zieltjes winnen

Maar het ergste van allemaal, en dit had ik nooit verwacht, De Man wil je bekeren. Hij wil je in zijn wereld betrekken. Kennelijk hoeft een vrouw niet charmant te zijn, want een scheet an sich zou al fantastisch zijn. Het idee om je vriendin liters cola te laten drinken en haar te laten boeren zou toch het mooiste cadeau van de vakantie zijn? Wat als wij vrouwen echt bekeerd zouden worden? Wat als ik straks een fles pils openmaak, een luidkeelse boer laat en vervolgens mijn rechterbil optrek en een oorverdovend geluid eruit laat komen? Oh, en vergeet vooral het wapperen en de opmerkingen ‘Poee, dat was wel een goede!’ niet. Wat als wij vrouwen onze man eens goed wakker maken met een zogenaamde ‘knallende ruft’ en dan hopen, dat het voor het verhaal, een natte wind is? Dat zou toch geniaal zijn?

Ik heb in ieder geval mijn best gedaan om me niet om te laten praten door deze onzin en ik wil niet leven in deze wereld van De Man. Dus ik poep nog steeds bloemetjes.